Το ποδήλατο, όπως όλα τα δίκυκλα, είναι άρρητα συνδεδεμένο με την ισορροπία και τις δυνάμεις της φυσικής για να παραμείνει όρθιο. Εάν δεν υπάρχει η ισορροπία και η ελάχιστη απαιτούμενη ταχύτητα μοιραία θα πέσει προς την μία ή την άλλη πλευρά. Επίσης οτιδήποτε πρόκειται να διαταράξει την πολυπόθητη ισορροπία, όπως π.χ. η ολίσθηση κάποιου τροχού ή ένα απότομο χτύπημα υπάρχει κίνδυνος να επιφέρει την πτώση, που όλες σχεδόν τις φορές πονάει.
Από την στιγμή που κάνει κάποιος ποδήλατο θα πρέπει να περιμένει το ενδεχόμενο μιας πτώσης είτε κινείται στην άσφαλτο είτε στο χώμα, λίγο λαδάκι ή ένα πετραδάκι μπορεί να κάνει την ζημιά. Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν πρέπει πάντα να φοράμε κράνος. Λέγεται ότι κάποια στιγμή όλοι θα πέσουν, όσο και να προσέχει κάποιος δύσκολα θα αποφύγει μια πτώση με ποδήλατο ή μηχανάκι που σε αυτήν την περίπτωση η μόνης μας προστασία για το κεφάλι δεν είναι άλλη από το κράνος.
Το έδαφος ή το οδόστρωμα και οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν την πρόσφυση των ελαστικών που ανάλογα την πίεση και την κατάσταση φθοράς τους έχουν διαφορετικά περιθώρια πρόσφυσης κάθε φορά. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε αναβάτη, οι μεταβαλλόμενες συνθήκες επιβάλλουν συνεχής εγρήγορση ώστε κάθε φορά να είναι σε θέση να αξιολογεί τις περιστάσεις και να προσαρμόζει το στυλ οδήγησης του.
Η πτώση στην άσφαλτο είναι διαφορετική από μια πτώση στην φύση που την πρόσκρουση μπορεί να μετριάσουν κλαδιά ή φύλλα. Η πρόσκρουση με ταχύτητα πάνω στην σκληρή άσφαλτο χωρίς καμία προστασία του σώματος είναι σίγουρα επώδυνη και από τις πιο δραματικές με συχνότερες επισκέψεις στο νοσοκομείο για σπασμένη κλείδα.
Η ποδηλασία μαζί με άλλους έχει μεγάλα οφέλη στην παρότρυνση και την διασκέδαση μιας διαδρομής. Το μειονέκτημα είναι ότι κινούνται πολλοί ποδηλάτες μαζί σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλο, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε βιαστική ή απότομη κίνηση να έρχονται σε επαφή που μπορεί να προκαλέσει πτώση. Κανείς δεν θέλει να πέσει και να τραυματιστεί σε μια βόλτα ή σε προπόνηση, ακόμα χειρότερα που οι ταχύτητες είναι μεγαλύτερες. Θα πονάει και θα απέχει από το ποδήλατο για αρκετό καιρό.
Τα λάθη που γίνονται συνήθως και που προκαλούν τις πτώσεις είναι λάθη που θα μπορούσαν να μην είχαν γίνει και οι πτώσεις να είχαν αποφευχθεί. Οι καλοί αναβάτες προσέχουν, προβλέπουν, υπολογίζουν, και σέβονται τους άλλους με διάθεση να αποφύγουν τις συγκρούσεις.
Προκειμένου να έχουμε τον έλεγχο του ποδηλάτου και να αποφεύγουμε τις επικίνδυνες καταστάσεις βοηθάει να τηρούμε κάποιους άγραφους κανόνες:
1. Γενικά η απώλεια ισορροπίας ή πρόσφυσης του μπροστινού τροχού επιφέρει σίγουρη πτώση. Γι αυτό τον λόγο είμαστε πάντοτε προσεχτικοί για τον μπροστινό μας τροχό. Από τα συχνότερα και σημαντικότερα λάθη που γίνονται είναι στην περίπτωση αλλαγής κατεύθυνσης η πίσω ρόδα του μπροστινού να χτυπήσει την μπροστινή ρόδα του πίσω. Είναι ευθύνη του πίσω για το που τοποθετεί τον τροχό του και γι αυτό ποτέ ο μπροστινό μας τροχός δεν πρέπει να κινείται παράλληλα με τον πίσω τροχό του μπροστινού μας, αλλά πάντοτε σε σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο. Εάν αυτός κινηθεί για οποιοδήποτε λόγο προς το μέρος μας και χτυπήσει τον τροχό μας το αποτέλεσμα θα είναι μια άσχημη πτώση. Να θυμάστε ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον μπροστινό τροχό του ποδηλάτου του και όχι για τον προπορευόμενο αναβάτη.
2. Καθώς ποδηλατείτε μέσα στο μπουλούκι εάν τύχει και ακούσετε τον θόρυβο από ποδήλατα που πέφτουν πίσω σας, συνήθως ακολουθείται μια δεύτερη πτώση από ποδηλάτες που κοιτάνε πίσω να δουν τι έγινε. Αυτό που πρέπει να κάνετε όταν ακούσετε πτώση πίσω σας είναι να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και να συνεχίσετε την πορεία σας επιβραδύνοντας ομαλά.
3. Αρκετά ατυχήματα γίνονται όταν μέσα σε στροφή ενεργοποιούμε απότομα τα φρένα. Γενικότερα όσο δυνατότερα φρενάρουμε τόσο περισσότερο φορτίζεται το μπροστινό ελαστικό και αποφορτίζεται το πίσω. Εάν αναλογιστούμε ότι τα ελαστικά διαθέτουν περιορισμένη πρόσφυση, ανάλογα και τις συνθήκες που επικρατούν, εάν αυτή ξεπεραστεί θα αρχίσουν να γλιστράνε. Όταν στρίβει ένα ελαστικό αναπτύσσονται δυνάμεις στο πέλμα του οι οποίες εξαντλούν, ανάλογα την ταχύτητα τα περιθώρια πρόσφυσης του. Εάν σε αυτές προσθέσουμε και τις δυνάμεις φρεναρίσματος το πέλμα θα είναι αδύνατο να τις διαχειριστεί με αποτέλεσμα να χάσει την πρόσφυση του και να αρχίσει να ολισθαίνει. Εάν είναι το πίσω το ποδήλατο θα κλείσει την τροχιά του και μπορεί να γλυτώσουμε την πτώση, εάν όμως είναι το μπροστινό, θα ανοίξει την τροχιά του και η πτώση θα είναι βέβαιη. Σε κάθε περίπτωση που γλιστράει το μπροστινό αυτό που ακολουθεί είναι η πτώση. Γι αυτό ο κανόνας λέει ότι φροντίζουμε να φρενάρουμε και με τα δύο φρένα όσο το ποδήλατο βρίσκεται ακόμα σε ευθεία πορεία. Το φρενάρισμα έχει τελειώσει πριν αρχίσει να παίρνει κλίση για την επερχόμενη στροφή ή στροφές. Εάν προσεγγίζουμε μια στροφή με μεγαλύτερη ταχύτητα από την συνηθισμένη, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να σηκώσουμε όσο γίνεται το ποδήλατο και να ελαττώσουμε όσο πιο ομαλά γίνεται ταχύτητα ενεργοποιώντας εξίσου απαλά και τα δύο φρένα.
4. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει όταν χρειαστεί να αλλάξουμε την γραμμή μας μέσα στην στροφή. Εάν η στροφή κλείνει και χρειαστεί να κλείσουμε την γραμμή μας, θα αυξηθεί η φυγόκεντρος δύναμη, η οποία μας σπρώχνει προς το εξωτερικό της τροχιάς. Εάν στην είσοδο της στροφής έχουμε μεγάλη ταχύτητα με τα λάστιχα στο όριο της πρόσφυσης τους, και στην συνέχεια κλείνει θα τα επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο αναγκάζοντας τα να υπερβούν τα όρια τους, να χάσουν την πρόσφυση τους με κατάληξη την πτώση. Γι αυτό τον λόγο προσέχουμε πάντα την ταχύτητα μας στην είσοδο της στροφής, που προτιμότερο είναι να είναι μικρότερη, από το να έχουμε μια πτώση.
5. Υπερβολική πίεση στα λάστιχα. Ένα από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι αρχάριοι ποδηλάτες που έχουν την εντύπωση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η πίεση τόσο καλύτερα και πιο γρήγορα θα πηγαίνουν. Η σωστή πίεση είναι αναγκαία προϋπόθεση για να αποδίδει το λάστιχο σε κάθε περίπτωση. Με 140 psi λίγο να γλιστράει ο δρόμος, το λάστιχο θα γλιστρήσει.
6. Όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή, λιγότερη πίεση στα λάστιχα και να κινούμαστε με μικρότερες ταχύτητες από ότι στο στεγνό. Οποιοδήποτε λάθος γίνει σε βρεγμένο δρόμο αμβλύνεται και γι αυτό είναι πιο επικίνδυνο.
Εάν δεν συμμετέχουμε σε αγώνες όπου εκεί το ζητούμενο είναι η ταχύτητα, προτιμότερο είναι να πηγαίνουμε αργά, να ποδηλατούμε όσο πιο μακριά και συχνότερα γίνεται.
πηγή:Bikesport
