Ξεκινούσα να ανέβω μια ανηφόρα. Έλεγα στον εαυτό μου «θα την ανέβεις με τόσες στάσεις». Οι στάσεις ελαττώνονταν, λίγο καιρό μετά δεν χρειαζόντουσαν. Μετά κοιτούσα χρόνους, προσπαθούσα να ανέβω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Τώρα πια κοιτάζω να ανέβω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αλλά ξεκούραστα, για να μπορώ να ανταπεξέλθω στην επόμενη και γιατί έτσι είναι πιο αποδοτικό. Απολαμβάνω την ανάβαση σχεδόν όσο και την κατάβαση. Για τους περισσότερους αυτό μοιάζει παράδοξο, ωστόσο έχει και η ανηφόρα πράγματα να δώσει και είναι θέμα συνήθειας.
Παρατηρώντας φίλους στις βόλτες βρήκα τις κύριες –κατά τη γνώμη μου- αιτίες γιατί σε κάποιον δεν αρέσει η ανηφόρα (και σε αυτό το σημείο παρακαλώ προσθέστε και τις δικές σας!)…
1.Δεν είσαι αρκετά γυμνασμένος ακόμη
Όταν ξεκινάμε το ποδήλατο φαντασιωνόμαστε μεγάλες διαδρομές, τρελές καταβάσεις και απίστευτα τοπία. Κανείς δε σκέφτεται ανηφόρες, ιδρώτα και κράμπες. Είναι στο παιχνίδι όμως και όλα συνηθίζονται, δώσε χρόνο στον εαυτό σου και το σώμα, γυμνάσου και όρμα κατά πάνω της!!! Σε αυτό προστίθεται και η ελλείπεις ενυδάτωση που θέλει εμπειρία για να το διαχειριστείς.
2.Έχει πραγματικά μεγάλη κλίση
Η χώρα μας είναι γεμάτη βουνά. Οι κλίσεις συχνά είναι πραγματικά μεγάλες και δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που αντιλαμβανόμαστε με άλλο όχημα. Βάζεις τη μικρότερη ταχύτητα, κρατάς όσο γίνεται χαμηλά τους παλμούς και εύχεσαι να τελειώσει γρήγορα! Πρέπει, όμως, να έχει γίνει ζέσταμα πριν την ανηφόρα και να δίνουμε χρόνο στον οργανισμό μας να προσαρμοστεί.
3.Πρέπει να βρεις κίνητρο
Τίποτα δε γίνεται χωρίς κίνητρο. Μπορούμε να υποφέρουμε πολλά αν έχουμε κίνητρο, έναν στόχο! Για τον καθένα μπορεί να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, ένας άλλος τρόπος για να φτάσουν σε ένα κοινό αποτέλεσμα. Για άλλον είναι η βόλτα, για άλλον η άθληση και για άλλον η ψυχοθεραπεία του, άλλα όλους κάτι μας παρακινεί και καλό είναι να το εντοπίσουμε.
Βρήκα, όμως και τρείς λόγους για να ανέβεις μια ανηφόρα. Τρεις λόγους που αξίζει να την υποφέρεις, να βελτιωθείς και να καβαλήσεις το ποδήλατο (ευπρόσδεκτοι και οι δικοί σου λόγοι):
1.Ανέβα για τη θέα
Κάθε ανηφόρα σε οδηγεί ψηλά, κοίτα κάτω από ένα ξέφωτο στη διαδρομή σου ή στην κορυφή και σκέψου από πού ξεκίνησες. Φτάσε όσο το δυνατόν ψηλότερα για να δεις τη θέα. Αν κάτω έχεις τη θάλασσα, την πόλη ή ένα οποιοδήποτε σημείο αναφοράς θα συνειδητοποιήσεις την απόσταση και θα καταλάβεις πως δεν ήταν τόσο δύσκολο αλλά είναι σπουδαίο!
2.Γυμνάζει πιο σκληρά
Η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί από έναν ποδηλάτη στην ανηφόρα πολλαπλασιάζεται λόγω της βαρύτητας. Αντίστοιχα πολλαπλασιάζεται και το έργο που πρέπει να παράγουν οι μύες. Κατά συνέπεια γυμναζόμαστε περισσότερο σε δύναμη και αντοχή.
3.Η ανταμοιβή
Ο βασικός λόγος που ασχοληθήκαμε με την ανάβαση είναι η κατάβαση. Η ανταμοιβή είναι η κατηφόρα. Είτε πρόκειται για ένα μονοπάτι, είτε για ένα γρήγορο επαρχιακό δρόμο που σε κατεβάζει από το βουνό, η κατάβαση είναι αυτό που μαγεύει και δίνει μια αίσθηση πολύ κοντά στην πτήση!
Αυτό το άρθρο μας αφορά όλους ως ποδηλάτες. “Οι κουρσάδες “ θα βρουν να σκεφτούν πολλά ακόμη ενώ οι “Downhill-άδες” δε θα μπουν ποτέ στον κόπο να διαβάσουν ένα άρθρο που περιέχει τη λέξη ανηφόρα. Όλοι έχουμε εμπειρίες σε ανηφόρες και σίγουρα μας έμαθαν πολλά και κυρίως το τελευταίο, την ανταμοιβή.
Στην επόμενη βόλτα σας, ενώ βρίσκεστε στην αρχή μιας ανηφόρας σκεφτείτε τα παραπάνω, πάρτε μια βαθιά ανάσα και ξεκινήστε! Η επόμενη φορά θα είναι ακόμα πιο εύκολη!
πηγη sela.gr